• płożąca odmiana świerka, charakteryzuje się brakiem przewodnika, o wysokości poszczególnych roślin decyduje miejsce szczepienia i sposób prowadzenia przy paliku (gdy podpinany jest do podpory, wszystkie pędy skierowane są ku dołowi)

• nie podwiązywany wierzchołek zaczyna zwisać i rosnąć do dołu

• pędy boczne często płożą się po ziemi

• stare, stuletnie egzemplarze mogą osiągać 6-8 m wysokości i 2-2,5 m szerokości

• igły krótkie, zielone

• wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne

• na stanowiska słoneczne lub lekko zacienione

• zastosowanie: najlepiej prezentują się wśród niskich roślin okrywowych lub w towarzystwie innych, karłowych iglaków, do ogrodu skalnego, na rabaty lub wrzosowiska

maj

sierpień

listopad